Na een goede nachtrust tot 5.30u ,want toen werd ik wakker doordater aan beide kanten heel wat bomen omgezaagd werden, gingen we om beurten naar het toilet en ons aankleden. Na een ontbijtje weer de tassen op de fiets en daar gingen we. Eerst nog wat drinken inslaan en weg waren we.

De eerste km gingen goed en we dachten dit wordt een makkie,maar wederom waren er daar die honden.En Hub was op dat moment een heel stuk voor ons. Ron riep tegen de honden HO Ho alsof ze dat verstonden, ik vlug achter een auto en afgestapt want ik heb nu in de gaten dat ze achter fietsers aangaan en niet achter voetgangers, tenminste dat hoop ik.

Na 52km rustige en makkelijke wegen gefietst te hebben kwamen we in Kavala waar wegen waren met een stijgingspercentage van 80%,die zelf Ron onze Berggeit heeft moeten oplopen. En toen natuurlijk een afdaling met een percentage van 85%, maar goed onze remmen hebben die proef doorstaan. Hierna ging het weer rustig verder met af en toe een klim en dan weer een afdaling. Na zo'n beklimming werden we weer aan gevallen maar dit maal door kleine vliegjes, binnen een seconde waren we helemaal zwart.Vlug vegen natuurlijk maar ze bleven komen, dan maar dalen en onderwijl steeds die beestjes wegvegen .Na een paar meter gaven ze het dan toch maar op. En zo gingen we verder door het mooie berglandschap van griekenland , maar het volgende diende zich al weer aan. Ik wees Ron er op dat er zich zwarte wolken achter ons samenpakten, dus maar wat harder gaan fietsen .Dit hebben we 29km vol kunnen houden, toen er ook nog een wind opstak met windvlagen van een kleine tornado(gelukkig in de rug). Maar een ongeluk komt zelden alleen en tijdens een kleine beklimming schakelde Ron schijnbaar niet goed want zijn ketting vloog er af en hetbegon al aardig donker te worden en te rommelen boven ons. Onder een viaduct dus alle tassen van de fiets en ketting er opnieuw opgelegd .Daar het nog steeds droog was besloten we door te fietsen, hadden we dat maar niet gedaan want binnen 5 min brak de hemel open. Kletsnat waren we toen Hub eindelijk een bushokje zag en we konden schuilen.

Nadat het weer droog was fietsten we weer vrolijk verder en na een klein uur bereikten we onze bestemming een zeer mooi en net pension waar we een heel gebouw voor ons zelf hebben.Na een lekkere pizza en onze dagelijkse cappucino en voor Ron een kopje koffieprut zonder SUIKER, mocht ik na deze lange fietsdag nog even een verhaaltje typen en liggen beide heren uitgeteld op bed.

Gr Marlou