Beste mensen, dit zou wel eens het laatste reisbericht kunnen zijn, waarop we jullie kunnen trakteren terwijl we daadwerkelijk nog onderweg zijn. De afgelopen 3 dagen is het ons niet mogelijk gebleken om jullie honger naar meer te stillen vanwege onze overnachtingen op campings (eindelijk). Aangezien deze slechts mondjesmaat voorhanden zijn en het een kwestie van 'take it or leave it' is, hebben we de aanwezigheid van WiFi niet in onze selectiecriteria opgenomen. We proberen ook de komende dagen nog enige kostenbesparende overnachtingen in de buitenlucht te organiseren.

Vandaag was het sinds lang weer eens echt plat fietsen....Geen enkel heuvel of men zou de sporadische viaductbeklimming als dusdanig moeten betitelen. Vanaf Huningue (ff boven Basel) zijn we van het ene 'Heim'naar het andere gefiets. Namen als Biesheim, Baltzenheim, Artolsheim, Bintzenheim, Muntzenheim en Orschenheim...We hebben ze allemaal doorkruisd. In het begin zijn deze 'Elzasser Örtchen' best leu om doorheen te fietsen maar op een gegeven moment heb je ze wel gezien. En ook de ruimte ertussen is nou niet het meest oogstrelend. Dat zie je bij ons ook, zou mijn broertje zeggen, alleen is het hier veel platter. Pluspunt was het mooie weer en het briesje in de rug, de kilometers gleden onder ons rubber voorbij (van het snelheidsvoordeel van de banden van Hub hebben Marlou en ik trouwens ook vandaag niet veel gemerkt). Mijn zusje presteerde het zelfs om als tempobeul voorop te rijden zodat wij mannen het toch wel moeilijk hadden om haar bij te houden. Waarschijnlijk ruikt ze al het hooi van de stal. Na 100 km passeerden we ons geplande einddoel van deze etappe en gingen we voor meer. 25 km verderop werden we echter tegengehouden door, hoe kan het ook anders, dreigende regenwolken. Dit keer toch maar weer een hotel genomen. Misschien dat we onze vakantie een dagje kunnen inkorten (dat hoor je niet vaak, meestal zijn ze niet lang genoeg) en komen we al vrijdag aan. Dat zou echter inhouden dat we de zware Ardennenritten met zo'n 35 km moeten verlengen. We blijven onze grenzen verleggen. Het zit er in elk geval bijna op.

Ron